Leer een kind hoe een hond te benaderen

Misschien hebben jullie zelf een hond en ga je er daardoor vanuit dat je kind weet hoe met een hond om te gaan. Niets is minder waar. Het is niet omdat je kind alles mag doen bij je eigen hond (en is dat wel echt zo?) dat andere honden dit ook zomaar tolereren. Jouw hond en kind behoren tot dezelfde roedel, familie, zeg maar. Jouw hond heeft leren leven met jouw kind en voelt zich daardoor niet meer bedreigd door je kind wanneer dit wat onhandig met hem omgaat. Maar andere, vreemde, honden kennen jouw kind niet. Die honden weten niets van de gewoonten van jouw kind. Dus kunnen ze het al eens als bedreigend gaan ervaren. Een hond die zich bedreigd voelt is sneller geneigd te bijten.

Knuffel GEEN vreemde honden

Leer  je kind dat het altijd moet wegblijven bij honden die vasthangen aan een lijn zonder baasje erbij. Je kind kan immers niet inschatten of de hond de aandacht leuk vind of juist niet. Er is ook geen baas die het je kind kan vertellen. Afblijven dus!!! Dit geldt zeker ook voor honden achter een hek. Ook daar moet een kind bij wegblijven. Je handen door een hek steken staat gelijk aan het betreden van het terrein en wie weet ziet de hond achter het hek dit niet zitten.

In feite kan je een kind beter leren om van alle vreemde honden af te blijven raken. Als je een kind dit van jongs af aanleert, dan zal die dat ook normaal vinden.

Meestal vinden honden knuffels van vreemden niet fijn

Het is immers niet zo dat honden zich alles maar moeten laten welgevallen. Het zijn sociale dieren en willen graag met ons samenleven, maar daarom moeten ze niet alles pikken van iedereen. Wij mensen zijn ook sociale dieren, maar toch willen we dat vreemden zich aan bepaalde regels houden, als ze dat niet doen gaan we in het verzet of zijn geschokt.

Hoe zou jij het vinden wanneer je ergens rustig op de bus staat te wachten en er komt iemand naar je toe en pakt je eens stevig vast en geeft je een kus vol op de mond? Als het een goede bekende is, dan verdraag je het wel. Als het je grote liefde is, vind je het zelfs fijn. Maar als het een wildvreemde is, sta je verstijft van de schrik, vlucht je weg of geef je hem een klap in zijn gezicht. Dit zijn allemaal heel goed te begrijpen reacties. We vinden het normaal dat we dit niet zomaar pikken, er zijn regels waar we ons aan moeten houden als we iemand nieuw ontmoeten. We stellen ons dus netjes voor en bouwen een vriendschap geleidelijk op.

Toon respect voor honden

Van honden daarentegen verlangen we wel wat anders. Die moeten alles maar verdragen, die moeten lief, tolerant en sociaal zijn. Kinderen lopen naar een hond toe, roepen, gillen en werpen zich bijna boven op hem. Ze willen hem overal aanraken, leggen hun hand boven op het hoofd of de rug van een hond, drukken hem tegen zich aan of trekken zelfs aan zijn haar.  Met andere woorden ze gedragen zich heel opdringerig. Honden hoeven dit volgens mij niet zomaar te accepteren. Sommige kinderen durven de hond dan weer niet aan te raken en wachten af tot de hond zich van hen wegdraait, om hem dan in het geniep even aan zijn staart of op zijn rug aan te raken. Het kind pakt de hond dus per verrassing. De hond kan het in dit geval aanvoelen als een aanval langs achter, zomaar uit het niets en kan dus uit noodweer van zich afbijten.

Respecteer de regels die honden kennen

Ook in de hondenwereld zijn er regels die moeten nageleefd worden bij een ontmoeting. Je stelt jezelf voor aan de ander en nodigt hem uit tot  lichamelijk contact. Als één van de partijen dit niet wil, dan gebeurt er verder ook niets, geen nieuwe vriend dus.

Mijn Harley (Bearded Collie) is altijd een echte kindermagneet geweest. Elk kind dat Harley zag wilde hem aaien, met hem wandelen en spelen. Dit kwam vooral door  de gelijkenis die hij vertoonde met Samson die ze van tv kennen. Natuurlijk vond ik het niet erg om af en toe mijn hond te laten aaien, maar soms liep het dus toch echt de spuigaten uit. Niet alle kinderen waren even goed opgevoed, viel me op. En Harley vond ook niet alle kinderen even leuk, zag ik aan hem. Dus wanneer een kind zich zomaar op mijn hond wierp onder het gillen van ‘SAMSON!!!’ dan kon het mijn Harley al eens te veel worden. Dan stond ik gewoon op en liep weg met mijn hond. Dit werd me niet altijd in dank afgenomen, zeker niet nadat ik bekend werd van tv. Maar ja, wat moest ik anders doen? Moest ik mijn hond verplichten zich aan zijn haren te laten trekken en het gillen in zijn oren te verdragen?

Meestal sprak ik de ouders van dit kind wel even aan en vertelde ik hen dat het veiliger was voor het kind als die zich aan de begroetingsregels hield. Het overgrote deel van de ouders verontschuldigde zich en zei er in het vervolg beter op te letten, maar soms kreeg ik toch echt een echte scheldtirade over me. Ik was een dikke nek, een kinderhater, wist niets van omgaan met mensen, enz.… Wel, ik hoop echt dat hun kind nooit gebeten wordt, maar misschien zullen ze toch nog aan me denken wanneer het wel gebeurt?

De regels wanneer je kind een BEKENDE hond wil aaien.

• Vraag eerst je ouders of het mag !

• Vraag het baasje of het mag!

• Vraag de hond of het mag!

• Wees beleefd tegen de hond!

Vraag het eerst je ouders

Het kind moet weten dat het altijd eerst zijn eigen ouders of begeleider om toestemming moet vragen. Die persoon kan al een eerste inschatting maken. Denk je dat de hond het wil op dit moment? Weet je het wel zeker? Je zal toch al wat hondentaal moeten kennen om het zelf in te kunnen schatten. Daarom raad ik de ouders altijd aan te weigeren wanneer ze niet zeker zijn of wanneer er geen baas bij de hond is. Natuurlijk is een hond die tussen kinderen leeft en laag kwispelend naar je kind toekomt, met een zachte blik en ontspannen spieren meer te vertrouwen dan een hond die achter een hek staat en misschien zijn terrein zal bewaken. Als jij, als ouder, het echter niet zeker weet, zeg dan ‘Nee’. Het is beter op veilig te spelen, zomaar op goed geluk de vingers  van je kind wagen is nooit aan de orde.

Vraag het baasje of het mag

De baas van de hond zou normaal zijn eigen hond het beste moeten kennen. Hij weet of de hond wel of niet gewend is aan kinderen en of hij te vertrouwen is. Natuurlijk zijn er ook bazen die hun hond toch niet goed blijken te kennen. Zij gaan er dan maar vanuit dat het wel goed zal gaan, maar de meeste baasjes kennen hun hond wel hoor. Als de baas nee zegt, respecteer dat dan en haal je kind weg bij de hond. Ook al heeft die hond nog nooit gebeten, als de eigen baas het niet wil of het niet vertrouwt, waarom zou jij daar dan tegen in gaan? Is dit het risico waard?

Vraag de hond of het mag

Als allebei de volwassen mensen denken dat het kan is er natuurlijk nog een derde partij die het moet zien zitten, de hond zelf. Als de hond er geen zin in heeft moet je het dan wel opdringen? Misschien heeft de hond zelf gewoon geen zin die dag, is hij toch bang van je kind of voelt hij zich gewoon niet zo lekker die dag. Stel dat een hond hoofdpijn heeft (kan dus wel hé, alleen zie je het niet zo omdat honden niet zeuren) of oorpijn, dan kan een aanraking hem pijn doen en is een kind dat aan hem zit niet fijn. Laat die hond dit ook zelf beslissen en geef hem de kans de toenadering van je kind te weigeren.

Je kind kan de toestemming aan de hond vragen door een ritueel te volgen.

1. Het kind maakt zich best iets kleiner door te hurken: dit vertelt de hond dat het kind geen bedreiging wil zijn, maar met goede bedoelingen komt. En ze kunnen er vanzelf niet overheen buigen, wat juist bedreigend is.
2. Het kind staart de hond niet recht aan, maar kijkt naar hem met het hoofd wat afgewend. Aanstaren kan een regelrechte uitdaging zijn tot een gevecht voor een hond. Denk hierbij maar eens aan die vervelende man die laatst naar jou zat te staren, dat vond jij ook niet fijn en je werd er ongemakkelijk, misschien zelfs boos van. Vraag je kind bv om te kijken of hij de tenen van de hond kan zien, zo staart het vanzelf niet naar de hond.
3. Het kind opent zijn armen. Het is niet de bedoeling dat het kind gehurkt naar de hond toe hobbelt als een gewonde eend. De hond zal dit waggelende kruippasje van je kind raar vinden en het niet meer vertrouwen, het kind wacht beter en blijft waar het is, de hond kan dan zelf naar je kind toekomen. Je hand uitsteken naar de hond om hem te laten snuffelen kan ook bedreigend overkomen. Al wordt dit veel aangeraden, ik vind het niet de beste raad, de hond kan je altijd ruiken, daarvoor moet je je hand niet tegen zijn neus duwen.
4. Roep de hond zachtjes naar je toe. Misschien is de hond toch wat bang en dan is iets dat hem benadert natuurlijk niet echt geruststellend, maar eerder een bedreiging. Als je kind de hond roept is het aan de hond om je kind te benaderen en gaat hij dus naar je kind toe (of niet). Daarmee geeft hij twee dingen duidelijk aan. Ik ben bereidt contact met je te maken en ik vertrouw je voldoende.
5. Kriebel de hond onder zijn kin. Een hand bovenop het hoofd, de schouders of de rug van de hond leggen is een overheersend, soms zelfs bedreigend gedrag. Kinderen kunnen dit beter nooit doen bij honden. Het zou kunnen aanzien worden als een uitnodiging tot een krachtmeting. Wie is nu de hoogste? Wie heeft het voor het zeggen? Soms kan dit beslecht worden in een gevecht. Een gevecht dat jouw kind nooit kan winnen. Een hand die zachtjes onder de kin en over de borst van de hond streelt wordt door de hond aangevoeld als vriendelijk en niet bedreigend. Hij kan goed zien waar de hand is en hoeft dus niet te panikeren, alleen te genieten.

Denk hierbij ook nog eens even aan je eigen situatie. Als iemand zijn arm over je schouder legt ervaar jij dit als dominant en soms zelfs bedreigend, iemand die je een vriendelijke hand geeft, daar kan je weer wel wat mee.

Een hond mag zelf kiezen of het knuffelen klaar is

Wanneer de hond beslist dat het genoeg is geweest moet dat gerespecteerd worden. Dus zorg er voor dat je kind de hond niet achterna loopt wanneer die weggaat van het kind. Zeker wanneer een hond wegkruipt voor je kind moet je er voor zorgen dat je kind de hond niet achterna kruipt. Honden die achter de benen van de baas wegkruipen, of onder een tafel, zijn duidelijk. Laat hen met rust, ze willen het niet!

Ook je kind mag kiezen of het knuffelen klaar is

 Evengoed zijn er honden die na dit eerste contact pas echt de smaak te pakken hebben en jouw kind niet meer met rust willen laten. Ze gaan boven op je kind kruipen, poten geven, neus duwen om nog maar meer geaaid te worden. Laat dit best ook niet toe. Ga weg met je kind. Honden die zich zo opdringen kunnen uiteindelijk hun dominante trekjes gaan bovenhalen en je kind als een bediende gaan beschouwen. De hond geeft dan het signaal ‘Streel mij, nu!’. Meestal heeft dit meer te maken met een slechte opvoeding van de hond dan met een slecht karakter, maar de gevolgen zijn uiteindelijk hetzelfde. Voor je het weet springt de hond boven op je kind en staat het vol krabben of ligt languit op de grond. Niet echt bevorderlijk voor de goede verstandhouding tussen kinderen en honden. Jij als ouder moet dit voorzien en tijdig ingrijpen.